Tünzalə Vəliqızı

Mən oradan çıxanda  təkcə ayaqqabımı deyil, ayağımın altının bir neçə qat dərisini torpaqda buraxıb gəldim. Mən oradan çıxanda  toyuğun-cücənin qabağına 

                     İt demə, ol  dəxi bizim birimiz                    Belə ölmüşlərə fəda dirimiz.                                             (C.Ə. Şirvani) İki əsr əvvəl

“… Ay donuz oğlu donuz, heç donuz da öküzə ox atar?”. Kimin replikasıdır sualını verməyəcəm. Cavabını hamı bilir də deməyəcəm.

Və ya bir qığılcım yetər Alovlanarsan. Səni içindən yandıran nədirsə elə körüklər ki, dünyanı atəşə vermək istərsən. Və təbii ki,

Əslində həzin sətirlərlə, “qadın qulağından sevir” inancına uyaraq haqqında bəlağətli, gözəl sözlərlə bu günü təsvir və qadını tərənnüm etməklə başlamaq

      Mühakimə  olunmayan  “qalibləriylə”  31 il zaman aşımına uğrayan cinayət! Əslində bəzi cinayətlərin zaman aşımı olmur. Unutmadığın yerə qədərdir

(Üzüntünün elegiyası) “Heç olmazsa, babamın nəşini sağlam istəyirəm”    Nağıllar niyə biri vardı, biri yoxla başlar?   Düşündüm, varla başlayıb yoxla

Qədərindən kədərinə –Əlimi  buraxma, baba- dedi o körpə qızcığaz.-Annemi de kurtarın, annem orda -dedi bir az daha böyüyü.-Babam, nerde, babam-dedi

Xiyabani -Şəhid. Və bur də orada yatanları  o gecəyə şahid! 19 yanvar 1990-cı il. Saat 23:30-u göstərirdi Bakı vaxtıyla. Saatlar

Yaşadığım Rusiyada “Niyə marketlərdə yoxlama tərəzisinə çox vaxt mobil  telefonu qoyurlar”- deyə bir yazıya rast gəldim. Bu yoxlama tərəzisini yoxlamaq

Bütün hallarda haqqında yazmaq, onunla bağlı fikir paylaşmaq birmənalı qarşılanmayacaq heç vaxt. Müxalifət və iqtidar cəbhəsinə ayrılan demokratik quruluşlarda bu

Barsız demə, barı…  (T.V.) Həyətimizdə yerdən yeni çıxan sərv ağacına baxırdım evimizdə olanda. Meyvəverməzlik, qısırlıq sərvlərin qismətinə yazılıb, xislətindədir. Amma

        147 il əvvəl və neçə belə yüzilliklər sonra dəyişən saylar olsa da “Əkinçi”nin əvvəlinə qoyulan İLK  sözü dəyişməyəcək. Azərbaycan mətbuat

Düz 12 il əvvəl . Bu gün. Dünya bir qarın dolanıb. (Bu hekayə-yazım 2010-cu ildə Azadlıq qəzetinin saytında dərc edilmişdi.

Mənim nağılım bitdi. Şikayət dolu nağılım. “Mən xoşbəxt uşaqlıq keçirmişəmmi”-sualına  dünənə kimi  verdiyim cavab da dəyişikdir bu gün. Düşünürəm. Dünənimə

(Səssiz düşüncə) Yoxluğunda itirdiyin qeyb sənÇəkilmisən möcüzətək qeybə sənÖlçür-biçir, kəsir -tökür olanıSonra deyir…Amma orda qəribsən. Həm də təkcə yurda deyil,Doğruları

(Qadınlar Gününə) İldən ilə hisslər dəyişir. Bayramlara münasibətlər də dəyişir. Əslində durduğun bucaq, baxdığın yerdən açılan mənzərə birmənalı sandığın anlama

Dəyişir hər şey. Deyirlər kitab yaz. Niyə yazım ki… Dünyada yazılan kitabların çoxunu oxumaq istəsəm belə buna ömür yetmədiyi halda.

Moskvaya qar yağır. Bəmbəyaz örtüyü altından boylanan  dünya  bir ayrı cür görünür. Kirləri təmizlənmiş, barıt qoxusu itmiş, son günlərin gərginliyini

Bu yazı fantaziyamın məhsulu deyil. Gəncədə olduğum zaman küçədəki yiyəsiz it-pişiklərə yemək alıb onları yerdirdən Arzu adlı gənc  haqqındadır.        

və ya Nə istəmədiyimi bilirəm… Məni Azərbaycana son bir ay içərisində iki dəfə gətirən acı və ağır itki oldu. Bu