Adamın İran zindanına düşməyi gəlir
İran Şəhriyar Hacızadə ilə Fərid Hüseyni girovluqdan azad etdi. Əfv olundular. Vətəndə verdikləri ilk açıqlamadır: “İran dövləti bizi əfv etdi”. Belə çıxır ki, günahkar imişlər, sadəcə İran Azərbaycanla can bir qardaş olduğundan onları əfv edib.
“Şairlərimiz” deyə çığır-bağır saldığımız dostlar İran həbsxanasını təriflədilər. Dedilər ki, onlara qarşı çox gözəl münasibətdə olublar, islam mərhəmətini əsirgəməyiblər, vaxtı-vaxtında həkim müayinəsindən keçiblər. Bu açıqlamanı oxudum və “Facebook” səhifəmdə bir status yazdım. Sonu belə idi: “Adamın İran zindanına düşməyi gəlir”.
Xoş gəlmisiz. Çox sevinirik ki, sağ-salamat azadlığa buraxılmısız. Həbsxana barəsində dediklərinizi də hardasa anlayırıq. Amma hardasa anlamırıq. Dostlar, fərqindəsizmi, siz İran zindanını tərifləyirsiz. Sizi oğurlamışdılar, 4 aydan çox valideynlərinizdən gizlətmişdilər, boynunuza elə cinayət qoymuşdular ki, asılacağınız barəsində xəbərlər ilan kimi boynumuza dolaşırdı. Zindandan videogörüntüləriniz yayılanda robota çevrilməyən adamların bağrı partlayırdı. Hələ mən, Xoşqədəm Hidayətqızının “Səni axtarıram” verilişinə baxanda bir damcı da olsun kədərlənməyən mən, sizin zindandan görüntülərinizi görəndə ağlamışdım. Bakıda adamlar İran səfirliyini xarabazara çevirmişdi. Bəyanatlarla biz onları asıb-kəsirdik, onlar bizi.
Bilməmişdik ki, yeriniz bu qədər rahat olub. Səhər də “şairlərimiz” deyib gözlərimizi açırdıq, gecə də “şairlərimiz” deyib gözlərimzi bağlayırdıq. Bilməmişdik ki, İslam mərhəməti ilə əhatə olunmusuz. Əvvəldən niyə demirdiz axı, yeriniz-yurdunuz cənnətdi. Hərdən valideynləriniz oraları tərifləyirdi, anlayırdıq ki, həbsdə olanda belə danışmaq lazımdı. Bəli, həbsdə olanda.
Artıq siz vətətəndəsiz. Ola bilər belə tövsiyə olunub. Daha islam mərhəmətindən, həkim müayinəsindən danışmağa nə ehtiyac var. Bir kəlmə demək olardı ki, həbsxana necə olarsa, elə idi. Vəssalam.
Fərid Hüseynin şeirindəndi:
Qoy uşaqlar da oxumasınlar bizi,
Biz oxunmadıqca sirli qalacağıq,
əzbərləməsinlər heç şeirlərimizi.
əzbərlər yaddaş qədər yaşar ancaq.
Ehey, adaşım,
şeir oxumayan şairlər ölkəsindənik.
Hamımız qumara qoyulmuşuq,
udana haramıq, uduzana məğlubiyyət
Ehey qardaşım, sizi şair bilən şairlər ölkəsindənsiz. Əvvəl də oxumuşuq sizi, yenə oxuyacağıq. Heç vaxt sirli qalmayın. Şairlərin sirri olmaz. Şairlər gizlətməzlər. Onsuz da zindan əzabı simanızdan damla-damla tökülür. Ağrınız ürəyimə, şairlər. Heç olmasa icazə verin mən lənətləyim İran rejimini. Sizi oğurladıqlarına, gizlətdiklərinə, girov saxladıqlarına, asmaqla hədələdiklərinə görə.