Yazarlar

         Və ya UŞAQLAR MÜDAFİƏ-SİZ Hələ dünyada Nərminlər, Narınlar və adı “N”lə başlayan və başlamayan  “N” qədər  bu və ya

Ümidvar Məmmədov, mənim üçün çox ağır olan dönəmdən keçirəm. Bir boşluqdaymış kimi çabaladığım vaxtda qarşıma sizin sitəmli yazınız çıxdı. Xatirələr

Köçər yandan, bala yandan- bu yana Güllə pəncərədən keçib divardakı xalçanın üstünə asılmış əsgər şəklinim düz ürəyinə tuşlandı. «Nə baş

 Bakının ən hündür yerindən boylanır 20 Yanvar. Bir zamanlar Bakının «fatehiymiş» kimi o  yüksəklikdə qərar tutmuş  Sergey Mironoviç Kirovun qoyulduğu

Çıxılmazlıqda belə çıxış yolu tapanlardı -Qəhrəman! Gözümdə yaş, könlümdə sıxıntı hələ də qalıb. Fikrimi ifadə etməkdə zorlandığımı hiss edirəm. Hamının

       İllər əvvəldi. İlk dəfə Çanaqqalaya gedirdim. Avtobus bir azdan dörd dənizin qovşağındakı limana yaxınlaşacaqdı. Gəmi-bərə sərnişinləri o

2 il 2 ayda, iki həftədə bir dəfə  20 sayı çıxdı.  Illiyi 3 manatdı. Qəzet üçün uzun ömür deyil. Üstünə keçən

Onun yanında böyük deyiləm. Onun yaşadığından böyük yaşdayam. Böyük yaş böyük baş olmaq deyil. Sabir belə onun haqqında soruşularkən cavabı

Xocalı faciəsindən 32 il keçdi… Zaman var ki, unudulmaz və unutdurmaz dərdləri. Keçdi deyərsən, keçmiş deyərsən. Keçməz amma, keçmişiylə bu