Duy İnsanlık!

Duy İnsanlık!

Duyun sessiz çığlığımı…
Ben o masum kız çocuğu,
Kucağımda kız kardeşim,
Vahşeti gören gözlerim
Dehşeti anlatır size
İnsanlığın vicdanında
Hocalı bir kara leke

Duyun sessiz çığlığımı
Ben o körpe kız çocuğu
Gitmez gözlerim önünden
Babamın yanan çığlığı
Mahkum eder vicdanlarda
Sessiz kalan insanlığı
Hocalı bir kara leke

Duyun sessiz çığlığımı
Ondördünde bir çocuğum
Diri diri yüzdükleri derim değil
İnsanlığın onuruydu
Köpeklere yem edilmem
Asrımızın sorunuydu
Hocalı bir kara leke

Duyun sessiz çığlığımı
Suskun olan vicdanları
Adalete davetimdir
Hakka çağıran sesimdir
Her yirmi altı şubatta
Kesilen son nefesimdir
Hocalı bir kara leke

Hikmet Elp,
25 fevral 2017-ci il
İstanbul, Türkiyə