Türkiyəli iş adamı, eyni zamanda “MD Produksion” şirkətinin sahibi incəsənət cameəsində Məhmət Dayı kimi tanınan Məhmət Başaq məlum 15 Temmuz olayları zamanı Cümhurbaşqanı Rəcəb Tayyib Ərdoğana “Uzun adam” şeirini yazan və onun özündən təqdir alan biridir. İş adamıyla bir də seirin, musqisinin hesabını etdik. “Pul olan yerdə ruh olmaz”a köklənmiş mövqeyimi sarsıdan cavablarıyla baxin, məni necə razı saldı.

Rusiyada fəaliyyət göstərən Azərbaycan diasporu liderlərindən biri- “Marsey” idman klubunun rəhbəri Seyran Hüseynov Rusiyanın gücünü xalqlar dostluğu, tolerantlıq və vətənpərvərlik kimi dəyərlərdən aldığını vurğuladı. Moskvadadkı Novo-Oqarevo prezident rezidensiyasında Liderlər klubunun üzvləri ilə görüş zamanı Putinin söylədiyi “ Vətənpərvərlik mili fikrin özəyidir. Vətənpərvərlikdən başqa birləşdirici fikir yoxdur”- sözlərini dəyərləndirən iş adamı S.Hüseynov , “Rusiyanı zəngin edən müxtəlif xalqlar arasındakı dostluq, dinlərarası dialoq və toerantlıqdır . Eyni zamanda da vətənpərvərlikdir. Rusiya toplumunun bu gün birlik və bərabərlik içində olması çox əhəmiyyətlidir. Dolayısıyla cənab Putinin bu sözlərini dəstəkləyirik. Əslində Rusiyanın bügünkü inkişafı Putinin siyasətinin nəticəsidir.

Представляем интервью с кандидатом в депутаты в Парламентских выборах Азербайджана, представителем Центра Межгосударственной Медии и Дипломатии, Улькером Мусазаде:

Mart ayının sonu İstanbulda olduğum günlərdə “31 mart Azərbaycanlıların soyqırımı günü”nə həsr olunmuş proqramı izlədim. Ulusal telekanalı “Özəl Gündəm” proqramının müəllifi, Talat Paşa Komitəsinin yetkilisi dosent Cüneyt Akalın təəssüflə bu günə kimi Türkiyədə bu soyqırımla baglı bilgilərin olmadığını vurğulayırdı. Və arabir azəri kəlməsi deyib, sonra proqramın qonağı hörmətli Hikmət bəyin “azəri” kəlməsinə etiraz etdiyini vurğulayaraq, “azərbaycanlı” ifadəsini işlədirdi. Qonaq isə tanıdığımız -İstanbul Azərbaycan Kültür evinin rəhbəri Hikmət Elp idi.

В последнее время в Федеральной Национальной Культурной автономии азербайджанцев России "АзерРос" разворачиваются нешуточные страсти. О расколе в ФНКА "Азеррос", причинах и возможных последствиях этого, а также о путях выхода из кризиса в организации рассказал в эксклюзивном интервью корреспонденту ИА "Медиафакс" Заместитель Чрезвычайного и Полномочного Посла Азербайджанской Республики в Российской Федерации Гудси Османов.

Şairə Afaq Şixli ilə musahibə


* Salam, Afaq xanım! Azərbaycan Yazıçılar Birliyinin Moskva bölməsinin məsul katibi seçildiniz. Bu, necə oldu və siz bunu necə dəyərləndirirsiniz?

- Hər vaxtınız xeyir olsun! İnanın ki, Azərbaycan informasiya agentliklərinin təyinatıma bu qədər diqqət verəcəklərini gözləmirdim. Sevindiricidir.

2014-cü ilin sonunda Azərbaycan Yazıçılar birliyinin üzvü olmuşam, dəqiq desəm, qurultaydan sonra yaradılan komissiyanın ilk təsdiqlədiyi üzv mənəm. Düşünə bilərsiniz ki, niyə belə gec? Yadımdadır, “Səni düşünürəm” adlı dördünçü kitabım yeni işıq üzü görmüşdü və mən onu Moskva Şəhriyar Ədəbi mədəni cəmiyyətinin üzvü istedadlı və tanınmış yazarımız Sultan Mərziliyə təqdim edəndə, yazarlar birliyinin üzvü olub olmadığımı soruşdu. “Yox” dediyimdə, çox təəcübləndi və “Nəyə görə sənədlərini vermirsən? Sənin şeirlərini çox bəyənirik...” – dedi. Sonradan, sənədlərimi də elə cəmiyyətin sədri cənab Vasif Məmmədov və şair Sultan Mərzili toplayıb birliyə göndərdilər.

[b]Xəbər verildiyi kimi bir çox Azərbaycan KİV-nin dəstəyiylə keçirilən “Azərbaycanın müstəqilliyinin qazanılması və möhkəmləndirilməsində Heydər Əliyevin rolu” müsabiqəsinə Moskvada yekun vurulacaq.

ASGA Rusiya nümayəndəliyinin təşəbbüsü və təşkilatşılığı ilə həyata keçirilən bu layihə haqqında təşkilatın sədri Toğrul Allahverdili Yenses.ru saytına danışdı.

Bizim İnstitutun (İndiki Mədəniyyət Universiteti) dram və kino aktyorluğu fakultəsini bitirib. Bir neçə il “Azərbaycanfilm” kinostudiyasında çalışıb. Epizodlara çəkilməkdən bezərək o vaxtlar işlədiyim Mingəçevir Dövlət Dram Teatrına gəlmişdi, sənətini səhnədə davam etdirməyi qət etmişdi. Bir sıra tamaşalarda maraqlı rollar oynamışdı. 90-cı illərin ortalarında hər yeri bürümüş iqtisadi və mənəvi çətinliklər ucbatından o da teatrı tərk etməli oldu. Uzun müddət onu görmədim, haqqında heç nə eşitmədim. Günlərin birində Feysbukda bir dostluq təklifi aldım: “Mosfilm”in aktyoru. Təəccüb qaldım, bu kim idi görəsən? Bir az sonra ondan video zəng gəldi. Doğma, tanış sifət. Heç demə, bizim Fərhad imiş bu. Sonralar tez-tez belə vido görüşlərimiz oldu. Bu virtual müsahibə də həmin söhbətlərdən yarandı.

- Ay Fərhad, oralara necə gedib çıxmısan?

- İçinizdəki qadını necə ifadə edərdiniz? O, bizim tanıdığımız, şeirlərinizlə tanıtdırdığınız insandır, yoxsa?
- Göründüyüm və tanıdığınız kimiyəm, hətta ondan daha sadə, daha kövrək... İçimdəki qadın isə – bir neçə qadının cəmidir sanki. Onlar da elə sizin tanıdığınız , şeirlərimdə, hekayələrimdə qələmə aldığım, hər dəfə müəyyən qisminin hiss və həyəcanlarını, xüsusiyyətlərini açıb göstərdiklərimdir. Ümumiyyətlə, qadınların daxilində – həm şıltaq bir qız övladı, həm zəhmətkeş ana, həm qürurlu xanım, sadiq ömür-gün yoldaşı, hər hansı bir sənət sahibi, həm də, hər zaman, amma hər zaman sevib-sevilmək ehtiyacı duyan bir insan yaşayır. Neçə yaşı olur olsun, hansı işlə məşğul olur olsun, qadın – zərif bir sözdən şam kimi əriyən varlıqdır. Hətta özünü çox əzəmətli və yenilməz göstərənlər belə nəvazişə ehtiyac duyurlar. Nəvazişsizlik qadını qabalaşdırır. Qorunub əzizlənməyən qadınlar dəyanətli deyil, dəyənəkli olurlar! Ömrün istənilən çağında, o nəvaziş gəlişi gözləniləndir, xoşdur.

İtirdiyi vedrə qapağının dəyəri itirdiyi həyatının dəyərindən daha qiymətlidir.
Gülməyən bəxtinə gülür. Üzündə hüzn yox, həyata ironiya donub qalıb sanki. Yaşamadığı gəlinlik nazı solmuş üzündə “gizlənqaç” oynayır.

Hekayəsi heç də Türkiyənin və ya elə ümimilikdə efir məkanının akual mövzusu- prioritetlər sırasına çıxarılacaqlardan az əhəmiyyətli deyil. Yetər ki, onun və onun kimilərin yanından etinasız keçməyələr.

Məmməd İsmayıl

Oxucular onu ilk dəfə “Mirzə Xəzərin səsi”ndən tanıdılar. Sonra ona “525-ci qəzet” kağız “qapılarını” açdı, sonra “Ulduz” və “Azərbaycan”. Özü gözə görünməyib kölgədə qalmağı xoşlayan bu “qızcığazın” sözü beləcə dillərə düşdü... Məni heyrətləndirdiyi kimi yaşına yaraşmayan uğurlu şeirləri ilə yüzlərlə oxucunu da heyrətləndirməyi bacardı. Bu Leyla Xəlilova idi... Haraya getdimsə, Bakıda, Moskvada, Çanaqqalada məndən onu soruşdular: Hardadır, nə yazır, nə işlə məşğul olur?

“Taksi haqqında” Rusiya qanununa düzəliş edildikdən sonra qeyri-leqal taksilərin qara günləri başlandı. Artıq son həftə və bu gün polislər şəhərdə onların “ovuna” şıxıb. Əslində ötən il bu qanunun gündəmə gəlməsinə “sari taksi”lərin onların jarqonuna görə “bombil”lərə etirazının təsiri olmuşdu. Çünki bir müddət əvvəl yerli taksilər “bombil”lərin onların “planına” təsir etdiyindən şikayətlənərək, “biz qazancımızdan vergi ödəyərkən onlar bunu ödəmədikləri halda bizdən çox qazanır və sərnişinlərimiz əlimizdən çıxır”- deyib buna son qoyulmasını tələb etmişdilər.

Mənim kimliyimi bilməyən, hər gün qarşılaşdığım “taksiçilərimizə” uz tutdum. Bu gun “oblavaya” düşüb düşmədiklərini öyrənmək üçün.

Onunla bu yaxınlarda təsadüfən tanış olmuşdum. Özü yaxınlaşıb “Bakıdansanmi?”-soruşanda fərqli ləhcəsinə baxmayaraq, həmvətənlərimizdən sandım. “Mən də Baklıyam.. Bakı ermənisi”-dəyən 65-70 yaşlarında olan Seron adlı qadın yarı rusca, yarı azərbaycanca Bakı xatirələrini danışdı.

Dediyinə görə, 1989-cu ilə qədər Bakıda yaşayıb. “Ömrümün ən gözəl illəri de elə orda kecib... Cox yaxşı günlər idi.. “